Hiroshima is al lang weer opgebouwd tot een levendige en gezellige stad. Of alles volledig nucleair vrij is, ligt gevoelig. Sommigen zeggen dat in de regen nog lichte straling te meten is. In deze blog staan we stil bij hetgeen wat Hiroshima zo wereldberoemd gemaakt heeft en waarom het toch erg de moeite is deze stad te bezoeken.
The Dome
De exacte plek waarboven de atoombom ontplofte, 600 meter boven de oppervlakte om de straal van vernietiging zo groot mogelijk te maken, was de in 1915 gebouwde Hiroshima Prefectural Industrial Promotion Hall, nu ook wel The Dome genoemd. Een populair gebouw, in Europese stijl, gebouwd door een Tsjech. Doel was om er lokale producten te verkopen en tentoonstellingen te organiseren; een gemeenschapsgebouw. De overheid gebruikte het echter tijdens de oorlog, vandaar dat het een doel was geworden om te vernietigen. De 30 overheidswerknemers aanwezig op het moment van bombarderen, kunnen het, samen met geschat 140.000 burgers, niet meer navertellen.
Temperaturen tussen de 3000 en 4000 graden Celsius vernielden alles, echt alles, met 440 meter per seconde in een straal van 4 kilometer van de ontploffing. Mocht er nog iets overeind gestaan hebben na de desastreuze hitte- en drukgolf, dan werd het wel vernietigd door de tweede klap: de terugkeer van de luchtdruk die de hitte nog eens liet terug vagen naar het epicentrum van de ellende. Je kunt je er niets bij voorstellen natuurlijk. Temperaturen zo heet dat alles verbrand, behalve de schaduwen van mensen: deze zijn dan ook zichtbaar op de enkele muurtjes die nog stonden. Toch is een aanzienlijk deel van The Dome wél blijven staan, omdat het degelijk gebouwd was, maar vooral omdat de bom recht boven The Dome als een paraplu over de stad heeft huisgehouden. Zou de bom inslaan, dan was de schade ‘slechts’ een krater met een diameter van 300 meter en diepte van 50-150 meter geweest.
Om de ruïne van een ooit zo imposant gebouw is een park gecreëerd waar hordes schoolklassen geschiedenisles krijgen. De sfeer, de emotie, het contrast tussen groen en vernietiging wordt vergroot door de monumenten en foto’s die tentoongesteld worden.
Ook Mito Kosei staat dagelijks in de tuinen van The Dome, daar ontmoette wij hem. Daar vertelt hij het verhaal aan klassen, toeristen en ook aan ons over de dag van 6 augustus 1945. Zijn moeder was vier maanden zwanger van hem en heeft het overleefd. Daarmee is Mito één van de jongste overlevers van de atoombom, alhoewel hij door de straling tijdens de zwangerschap verschillende ziektes heeft moeten overwinnen. Om de wereldopinie over dergelijke wapens te draaien, zet hij zich in om de ware verhalen van de consequenties publiekelijk te maken. De website die hij gemaakt heeft bevat een schat aan informatie; zijn moeder heeft trouwens de 98 levensjaren nog gehaald. “Treasure every meeting, for it will never recur” is zijn motto: geniet van elke ontmoeting, want deze herhaalt zich niet.
Hiroshima Peace Memorial Museum
Met een miljoen bezoekers per jaar is Hiroshima Peace Memorial Museum het meest populaire museum van Hiroshima na de opening in 1955. Het gaat hier om de atoombom, de Tweede Wereldoorlog en de gevolgen voor de Japanse bevolking. Verschillende moderniseringen hebben er voor gezorgd dat het museum een ware beleving is. Schokkend, emotioneel en confronterend om te zien hoe de mens in staat is te vernietigen. Dit museum kent geen censuur. Foto’s, films, objecten, belevingen en overblijfselen worden tentoongesteld zodat het niet mogelijk is om er niet door geraakt te worden. Onze tip: ben je in de buurt van Hiroshima, ga er heen, ook (of misschien juist) als je geen fan bent van musea. Het museum opent haar deuren dagelijks van 8.30 uur tot 18 uur (tot 19 uur in augustus, tot 17 uur van december tot februari), maar is gesloten op 30 en 31 december. De entree is 2 euro per persoon, inclusief gratis wifi.
Hoe heb jij een bezoek aan Hiroshima beleefd? Of wil je het nog eens gaan bezoeken?
