Daar ga je dan. Op station Moskou Laroslavskaja hangen de grote uithangborden met treinnummers, vertrektijden en pas op het laatst komen daar spoornummers bij. Zo’n half uur voor vertrek schuifel je met de menigte naar het perron, de goede coupé en daar staat de coupéverantwoordelijke Rus (vaak van vrouwelijke aard, 2×2 meter, beestachtig autoritair) je op te wachten om je kaartje te controleren. En dan gaat het vanzelf; je zoekt je slaapplekje, maakt je bedje op -dekens inbegrepen- en ontmoet je medereizigers waarmee je de komende dagen zult samenwonen. Onze ervaringen van het eerste deel van onze reis met de geweldige Trans Mongolië Express delen we graag met je.
We hadden een behoorlijke voedselvoorraad meegenomen vanuit Hollandse bodem omdat de winkels in Moskou vrij prijzig zouden zijn; blijkt dat wij het geluk hebben dat de koers van de Roebel erg gunstig is het moment dat we gaan. Alles met 50% korting als het ware. Het loont om de koers in de gaten te houden dus. Wij hebben hier daarom nog wel wat inkopen gedaan voor komende dagen, want uiteraard mag een flinke fles Vodka niet ontbreken tijdens de Trans Mongolië Express! Ons advies: laat al dat eten thuis, of hou het bij een pot pindakaas. Supermarkten zijn écht wel betaalbaar en anders kun je onderweg bij elke stop je voorraad aanvullen. Chips, bier en vodka hebben ze overal (net als bamisoep, brood en fruit).
De trein
De treinreis is een geweldige beleving. Wij delen onze coupé met een oudere Russische dame die geen woord van ons begrijpt. Met handen, voeten en een icoon-boekje kom je uiteindelijk toch ver. Slapen is heerlijk op de cadans van de trein. Een vodka-cola helpt daar ook wel aan mee, evenals biertjes drinken met andere reizigers die je ongetwijfeld gaat ontmoeten tijdens de reis. Elke avond worden enkele ‘slaapkamers’ omgebouwd tot ontmoetingspunten voor reizigers en vloeit het rijkelijk aan sterke verhalen onder het genot van een goede borrel! Er is ook een restauratiewagon waar je heen kan voor een bord aardappelpuree met droge kip. En een biertje. Het is de vraagprijzen niet waard, maar onderhandelingsruimte is er niet. Dan maar tijdelijk leven op instant maaltijden, al worden die op dag vier wel wat eentonig. Onderweg blijf je naar buiten kijken, het eindeloze landschap, natuur, water, gras, bergen. Af en toe een dorpje. En af en toe stopt de trein daar ook voor onderhoud. Je krijgt dan van de coupéverantwoordelijke een tijdstip waarop je terug moet zijn (van een kwartier tot twee uur) en kunt op je gemak een rondje lopen door Russische dorpjes waar westerse invloeden nog geen intrede hebben gedaan.
Irkutsk en het Baikalmeer
Eén mogelijke grote stop is Irkutsk, 5 dagen, 5193 km en 5 tijdzones van Moskou. Omdat we in Irkutsk later terugkomen, zo is ons idee, pakken we vanaf Irkutsk-station eerst een taxi naar Listvyanka. Op het station word je overspoeld met chauffeurs die allemaal de beste prijs bieden. Het loont om rustig te blijven en het spel niet direct te spelen. Zoek een groepje bijeen en onderhandel voor een goede prijs. 25% moet er altijd af kunnen! De minibus-optie blijkt te beste.
Listvyanka, anderhalf uur rijden vanaf Irkutsk, is een klein stadje aan het enorme Baikalmeer, waar ook de Russische jetset de zomer vaak doorbrengt (gelukkig oogt het niet jetset). Prachtig! Ter vergelijking; Nederland is kleiner dan het meer en als je het in bevroren toestand in blokken van 1 bij 1 km zou zagen kun je een muur van de Noord- naar de Zuidpool bouwen. 80% van de flora en fauna daar te vinden, bestaat nergens anders op aarde. Listvyanka biedt veel mogelijkheden om te wandelen door de stad en door de bergen, een tussenstop naar Olkon Island: een eilandje op het Baikal meer. Maar na een paar dagen treinen eerst een douche!
Eenmaal in Listvyanka, bezoek dan de vismarkt en proef de ‘Omul’, bezoek het museum over het meer, huur een fietsen en maak tenminste een duik in het ijskoude kraakheldere meer. Het meer ontneemt je mannelijkheid direct, maar is het zeker waard. Voordat de trein ons in de avond verder richting Mongolië brengt, gaan we eerst nog Irkutsk-stad ontdekken. Voor ons tevens het laatste stukje Rusland waar we langer blijven, het land wat ons positief verrast heeft. Irkutsk is groot, statisch, Russisch, in de zon prachtig maar in de regen droevig en van beton. Kun je deze stad over slaan? Ja, daar kunnen we kort over zijn. Een dagje in de stad schetst een beeld van Russische steden en de vriendelijke nieuwsgierige Rus, maar juist buiten deze stad wordt het pas interessant.
We dagen je uit om vooral zelf deze iconische treinreis te maken en je te laten vangen door de Russische gastvrijheid! Heb jij een reis met de Trans Mongolië Express op je bucketlist staan?
