Vijf prachtige hikes in de Italiaanse Dolomieten

De Dolomieten, gelegen in het noorden van Italië tegen de Oostenrijkse grens aan, zijn een waar wandelparadijs. De Dolomieten bieden honderden kilometers aan wandelmogelijkheden voor elk niveau; van zeer uitdagend met flinke hoogteverschillen tot relatief vlak en eenvoudig. Naast heerlijk wandelen is het in Italië ook na je wandeling lekker genieten van heerlijk eten en drinken. In de Dolomieten geniet je van zowel de Italiaanse als Oostenrijkse keuken, met andere woorden een lekker bord pizza of spaghetti, maar ook een heerlijke Wiener Schnitzel behoren tot de mogelijkheden. De vijf mooiste hikes, in willekeurige volgorde, die wij hebben gewandeld in de Dolomieten kun je hieronder vinden.

1. Alpe di Fanes

De eerste hike die we maakten op onze reis door de Dolomieten was de wandeltocht Alpe di Fanes. Wij nemen eerst de route helemaal naar berghut Fanes. Deze route begint heel erg stijl en is daarna juist erg vlak. Bij Rifugio Fanes stoppen we voor een drankje en een lekkere vol bord gröstl zodat we weer veel energie hebben voor de wandeling terug. We genieten op het terras met de zon op ons gezicht en wandelen daarna een heel deel van dezelfde route terug totdat we de afslag nemen naar route 20B. Omdat we wat vroeg in het seizoen zijn moeten we een deel van de wandeling door de sneeuw afleggen wat behoorlijk fris en toch ook redelijk uitdagend is. Eenmaal op de top heb je een heel mooi uitzicht op een blauw meertje, Forcella del Lago, waar je via stijle kronkelpaden naar afdaalt. 

2. Lago di Sorapis

Met afstand het allermooiste meer van de Dolomieten is Lago di Sorapis. Dit meer is zo mooi blauw dat als je er foto’s van ziet je bijna twijfelt of het wel echt is. Maar geloof ons, zo blauw als je het op de foto’s ziet, zo blauw is het ook echt. De adembenemende schoonheid trekt jaarlijks veel bezoekers, zowel buitenlandse als binnenlandse toeristen. Wil je het meer dus niet moeten delen met talloze toeristen, dan adviseren we je echt vroeg te vertrekken. Met vroeg bedoelen we uiterlijk rond een uur of 8 in de ochtend. Daarmee heb je nog een parkeerplaats bij de start van de wandeling en heb je nog de kans dat je wat meer alleen loopt. De hike is best pittig, het is dezelfde weg heen en terug en de afstand is 7 kilometer enkele reis en dus 14 kilometer in totaal. Dat lijkt mee te vallen, maar omdat het niet vlak is doe je er ongeveer 2,5 uur over om vanaf de start van de hike tot bij het meer te komen. De snellere wandelaar lukt dit in een uurtje of twee, maar wij houden er van om af en toe ook even te stoppen en te genieten van het uitzicht.

Na wat zweetdruppeltjes en een mooie wandeling van 2,5 uur komen ook wij aan bij het adembenemende meer. Toen wij er waren, lag op een deel van de bergtoppen nog wat sneeuw. Wauw, wat prachtig! Wij adviseren om niet meteen bij de eerste aanblik van het meer te gaan zitten, loop nog iets verder door aan de rechterkant van het meer waar wat meer ruimte is om even lekker uit te rusten en te picknicken net iets weg van de massale drukte met het fantastische uitzicht. De weg terug gaat iets sneller omdat je hier wat meer afdaalt in plaats van stijgt. Na in totaal 5 uur wandelen ben je weer terug, maar wil je dus even lekker picknicken en af en toe genieten van het uitzicht dan is het verstandig om 6 à 7 uur uit te trekken voor deze tocht.

3. Cadini de Misurina

Tip 3 is een tip voor misschien wel het mooiste uitzicht in de Dolomieten en het gekke is dat de meeste mensen deze hike niet doen. De meeste toeristen zijn massaal gefocused op een hike naar de Tre Cime, of Drei Zinnen op zijn Duits. Ook daar is het niet voor niks zo druk omdat het erg mooi is, maar wij vonden het eigenlijk leuker de andere kant op te wandelen. We waren op dat moment letterlijk de enige en hadden daarmee het mooie uitzicht helemaal voor ons zelf. De hike naar Cadini de Misurina start je vanaf dezelfde plek als vanaf waar er naar Tre Cime wordt gewandeld, namelijk de berghut (rifugio) Auronzo. De toegang hier toe is prijzig, je bent 30 euro kwijt om met de auto naar deze berghut te rijden en te parkeren. Wij konden er niet met de auto komen omdat er renovatie werkzaamheden plaats vonden en moesten dus te voet naar de berghut toe, een wandeling van anderhalve uur enkele reis. De hike naar Cadini de Misurina vanaf Rifugio Auronzo duurt maar een minuutje of 45. Kun je dus wel boven parkeren dan is deze hike ook te combineren met de rondwandeling rond Tre Cime. Wij hebben dat door de hike vanaf Misuna helaas niet kunnen doen, dus we gaan zeker nog een keer terug voor de complete ervaring. In de berghut van Auronzo kun je na de wandeling ook even een rustmomentje pakken en lekker aanschuiven voor een stuk apfelstrudel met koffie of een stevige maaltijd zoals spaghetti of gröstl. 

4. Seiser Alm

De Seiser Alm, of ook bekend als Alpe de Suisi, is een hele grote alpenweide die omringt wordt door hoge bergtoppen. Op deze bergweiden vind je meer dan 790 soorten bloemen en varens en misschien zou je het niet verwachten, maar meer dan 300 dagen per jaar schijnt hier de zon. Om te wandelen kun je het beste in de periode mei tot en met eind oktober terecht. De alpenweide is groot, met haar 56 vierkante kilometer zijn er ontzettend veel wandelpaden van zeer eenvoudig tot relatief zwaar. De alpenweide is te bereiken via de kabelbaan die vertrekt vanuit Seis (Suisi) of met de auto, maar dat is maar zeer beperkt mogelijk (voor 9 uur of na 5 uur) dus wij adviseren om gewoon de kabelbaan te nemen. Nog leuker is natuurlijk om te verblijven in het gebied zelf, maar de hotelprijzen zijn hier wel wat hoger dan in het dal. Op de alpenweide zijn ontzettend veel restaurants te vinden die ook duidelijk staan aangegeven waardoor je tijdens het wandelen voldoende mogelijkheden hebt om te lunchen of gewoon iets te drinken.

5. Sassolongu Circuit

Selva, of Wolkenstein, ligt op 1563 meter hoogte en is het hoogst gelegen dorp in Val Gardena van waaruit heel erg veel mooie wandelingen mogelijk zijn van zeer eenvoudig tot behoorlijk extreem. In totaal zijn er ongeveer 30 wandelroutes en meer dan 42 berghutten om even lekker uit te rusten. Vanuit Val Gardena gaan er diverse kabelbanen de hoogte in van waaruit je een wandeling kunt starten en eenmaal boven geniet je vaak meteen al van een prachtig uitzicht. De mooiste wandeling vonden wij de rondwandeling rondom de Langkofel / Sassolongu.  Vanaf berghut Plattkofelhütte vertrek je voor de relatief pittige wandeling van ongeveer 16 kilometer en een hoogteverschil van ongeveer 700 meter. Een alternatief is om de kabelbaan richting de Toni Demetz hütte (2881m) te nemen en vanuit daar te vertrekken. Deze kabelbaan is al een avontuur op zich met de kleine gondels waarin je met maximaal 2 personen kunt staan.

Wij doen de rondwandeling volledig te voet waarbij we op drie kwart van de tocht worden overvallen door hagel en regen. We schuilen dan ook de nodige tijd in een Rifugio voordat we verder kunnen met onze wandeling. De totale wandelduur van deze tocht is ongeveer een uurtje of 6,5 waarbij de wisselende landschappen en de continue uitzichten op de bergtoppen je blijven verbazen in hun schoonheid.