In deze blog schetsen we in vogelvlucht hoe een driedaagse tour over de Salar de Uyuni eruitziet. Wij vertrokken vanuit Uyuni. Ongetwijfeld ken je de foto’s van wit, witter naar witst al en sta je in de startblokken om te gaan! Maar er is meer te zien tijdens de tour dan de zoutvlakte en ook dat is de moeite waard. Waarom dat lees je hier!
De zoutvlakte
Via een treinwrakkenkerkhof komen we de eerste dag al aan op de zoutvlakte, met 12.000 vierkante kilometers zo groot als een kwart-Nederland. Wit, witter, witst, zo ver als je kunt kijken. Het levert prachtige foto’s op, vooral op het deel waar een centimeter water staat, want dit is net een spiegel. Ook leuk om met gezichtsbedrog te spelen, diepte is niet te zien. Een bizar natuurfenomeen. Met recht dat Bolivianen het prijzen als een natuurwonder, maar zolang parkgelden in de zakken van corrupte parkwachters komen, zal Unesco het niet opnemen in de Werelderfgoedlijst. Enkele eilandjes die duizenden jaren geleden dienst deden als koraalrif, toen alles nog een zee was, zijn nu begroeid met metershoge cactussen. Een wandeling en klim over dit rif geven een prachtig uitzicht. Slapen doen we in een zouthostel. Alles is van zoutblokken gebouwd, maar de aardappelpuree is wat flauw vanavond.
Vulkanen en meren
Na nog eens uren door ‘het witte’ te crossen, laten we de zoutvlakte achter ons en wanen we ons op Mars. Rood zand, rotsen, woestijn, niets. De oriëntatiepunten voor de tweede dag zijn meren, vulkanen en kolonies flamingo’s. Duizenden roze vogels vinden hier hun zomerverblijf en azen op micro-organismen die in het water leven. Bijzonder mooi zo in het uitgestrekte niks! Ogen tekort, verbaasd hoe leeg en tegelijk ongerept mooi de wereld kan zijn, cruisen we alsof het normaal is, door naar het volgende hostel op 4.500m hoogte.
Vroeg uit de veren, zonsopkomst tussen de geisers en borrelende modderbaden. De hete stoom van de geisers doet de kou snel vergeten, en anders doet de natuurlijke jacuzzi dat wel! Zitten we dan, in Boliviaans ‘niemandsland’, op 5.000m hoogte, in de eerste zonnestralen van de dag, te chillen in heet bronwater. Prima afsluiter om de weg terug naar Uyuni, nog zo’n zeven uur, terug te nemen.
Ben jij ook klaar om deze tikkeltje zoute ervaring aan te gaan? Laat van je horen!
